John Cheever, bir öyküsünde özyıkımcılığın ilk belirtisinin bir kum tanesinden farksız olduÄŸunu söyler. Ona göre baÅŸlangıç noktası, "bir baÅŸ aÄŸrısı, önemsiz bir sindirim bozukluÄŸu, bir parmağın mikrop kapmasıdır." Her ÅŸey düÅŸünüldüÄŸü yönde, yani yolunda giderken, birden küçük bir anlaÅŸmazlık, bir kararsızlık anı...
Öykülerindeki karakterlerle, çoklukla iki farklı yöne gitmeyi aynı anda isteyip birini; seçmek zorunda kaldıklarında tanışırız; hem taÅŸralı bir iyi aile babası olmak hem yasak aÅŸka meyletmek, iflastan korkarak hırsızlık yapmak ama vicdan muhasebesinde yenilmek, kasabada yaÅŸayan o "küçük" insanlardan biriyken, büyük hayaller peÅŸinde koÅŸmak...
Cheever bizi zıtlıkları bir arada yaşayan evlere, odalara, zihinlere misafir ediyor.
"Ey Yıkılmış Hayaller Åžehri", insanın deÄŸiÅŸmez arada kalmışlığının, yürek burkan güzellikteki öykülerinden oluÅŸuyor.
Amerika'nın Çehov'u olarak anılan John Cheever, 1979'da Pulitzer Ödülü'ne layık görüldü. Toplu öykülerinin ikinci cildi olan "Ey Yıkılmış Hayaller Åžehri", Roza Hakmenin yetkin çevirisi ile dizideki yerini alıyor.
