Hüseyin Rahmi Gürpınar, çağının gündeÅŸ fikir akımlarına en açık isimlerden biriydi. Benimsesin, benimsemesin, her türlü fikrin tartışılması gerektiÄŸini düÅŸünerek romanlarında mümkün olduÄŸunca tarafsız zeminler yarattı.
Türkiye'de 19. yüzyıl sonu ve 20. yüzyıl başının fikir atlası çıkarılmak istense, Hüseyin Rahmi Gürpınar romanları, içinde kolaylıkla iz sürülebilecek, vazgeçilmez belgesel kaynaklar olarak deÄŸerlendirilebilir.
Ölüler Yaşıyorlar Mı? yazarın ustalık dönemi verimi. Daha önceki romanlarında da yer yer gördüÄŸümüz korku öÄŸeleriyle bu defa çok daha yoÄŸun olarak karşılaşıyoruz. Yazar, metafiziÄŸi bir "gerçeklik" olarak kabul etmek noktasında gidiÅŸ geliÅŸlerle romanın son sayfalarına kadar okuyucuya "Acaba?" dedirtmeyi baÅŸarıyor.
O yıllarda özellikle Avrupa'da taraftar bulan ruhçulukla doÄŸu kaderciliÄŸinin birleÅŸmesi, bu fikirlerden beslenen faydacılık ve hepsine cephe alan akılcılıkla roman kahramanları, kendilerini içinden nasıl çıkacaklarını bilemedikleri bir 30. yüzyıl anaforunda buluyorlar. Ölüler Yaşıyorlar Mı?, 1932'de Milliyet gazetesinde tefrika edilmiÅŸti. Bugüne kadar orijinal diliyle basılamadı.
Bu önemli eseri, ilk defa aslına sadık kalarak, yazarın kitap hakkındaki deÄŸerlendirmesi ve açıklayıcı dipnotlarla zenginleÅŸtirerek yayımlıyoruz.
