Bir yanılma, yanılsama ve kendini aldatma oldu sanat alanını kuşatan.
Öyleyken, yani ÅŸiir, roman, öykü, sinema, heykel, tiyatro, dar bir alanda dolaşımdayken niye ÅŸiir yazıyoruz, niye gazetelerin “lütfen” ayırdıkları kültür sayfalarında yazmayı sürdürüyoruz? Yazmakta olduÄŸum ÅŸiir niye beni geceyarısı uyandırıp masaya sürüklüyor, onu yeni baÅŸtan yazmakla yüzyüze getiriyor?
Elbette kimse beni ÅŸiir ya da yazmakla görevlendirilmedi.
Bahar, bahar olduÄŸu için yeÅŸertir doÄŸayı; acı acı olduÄŸu için yaÅŸanır; sevda, sevda olduÄŸu için…
