Bedenini bir dünya haritası gibi dizlerime
serip de yollar aradım yürümek için
İçime çekmek için hava, koklamak için çiçek
ve bir kadın, yaşamı benimle bölüşecek
Sevdiğim şeyleri sevecek, bir incir ağacından
damlayan süt dolarken memelerine
Çocuklar doğuracak, kara gözleri
dünyaya bıkıp usanmadan sorular soran
Kendiyle yüzleşmekten çekinmeyen, doğayla
ve insanla sonuna dek barışkın...
Yüzünü ak bir kitap gibi ellerimde
açıp da umutlar aradım yaşama ilişkin
Uçurumların yamacında kök salacak ağaçlar
boğulanlara uzanacak bir kol belki
Bunun için sevgilim, seninle başlattım bu şiiri.
