Marina Abramović’in adını geniÅŸ kitleler belki de ilk defa 2010 yılında New York Modern Sanatlar Müzesi’nde gerçekleÅŸtirdiÄŸi, üç aya yayılan, toplamda 736 saat 30 dakika süren ve 750 binden fazla kiÅŸinin ziyaret ettiÄŸi Artist is Present (Sanatçı Burada) adlı performansıyla duymuÅŸtu. Oysa kendisi çaÄŸdaÅŸ sanatın en önemli isimlerinden biri ve dünyanın en tanınmış kavramsal sanatçılarının başında yer alıyor.
Abramović Duvarlardan Geçmek adını verdiÄŸi otobiyografisinde büyük bir açık yüreklilikle spekülatif anlarla dolu yaÅŸamını ve cüretkâr sanatını anlatıyor, kapsamlı bir hayat muhasebesi yapıyor. Bu muhasebenin merkezinde de altmışlı yaÅŸlarının ortasında kendisine yönelttiÄŸi çok önemli bir soru yer alıyor: “Sanat yaÅŸamdan soyutlanabilir mi?” Abramović bu sorunun cevabını bulmak için baÅŸlangıca, yani kendisine geri dönüyor ve hafızasının derinliklerine inerek yaÅŸamı boyunca sanatla kurduÄŸu iliÅŸkinin yıllara ve sayısız performansa yayılan izlerini sürüyor.
MaraÅŸel Tito’yla omuz omuza Nazilere karşı mücadele etmiÅŸ partizan bir anne-babanın çocuÄŸu olarak komünist Yugoslavya’da dünyaya gelen Abramović, anne ve babasının çalkantılı evliliÄŸini, onu gerçek bir partizan gibi yetiÅŸtirmeye ant içmiÅŸ annesiyle zorlu iliÅŸkisini, resimle tanışma öyküsünü, sanat akademisi yıllarını, hayatına giren eÅŸsiz dostlarını, ilk performans deneyimlerini ve 12 yılının neredeyse her dakikasını beraber geçirip hayatını ve sanatı paylaÅŸtığı Ulay’ı, beraber gerçekleÅŸtirdikleri sayısız performansın ardında yatan onlarca fikri ve müthiÅŸ serüvenleri anlatıyor.
Abramović yaklaşık elli yıla yayılan sanat macerasında bitmek bilmeyen öÄŸrenme ve keÅŸfetme dürtüsü, “sanat yaÅŸam olmak zorunda, sanat herkese ait olmak zorunda” ilkesi ve sınır tanımayan bir yaratıcılıkla tek başına ilerlemeye devam ediyor. Duvarlardan Geçmek eÅŸine az rastlanır bir cesaretle attığı adımlara tanıklık etme fırsatını sunuyor.
