''Bildiğimiz bazı basit kelimelerin yanyana gelmesiyle birdenbire mana dolan ve bize kendi toprağımızın aşina sesini duyuran bu ahenge ve bu şiire (halk şiirine) suni yollardan giderek varmak mümkün müdür? Halk şiirine perestiş eden ve o hava ile beslenen biri için niçin olmasın! Nitekim Sabahattin Ali'nin tecrübeleri de muvaffak neticeler vermiş... Sabahattin Ali'de iç cevheri vardır. Yapmacığa ve gülünce düşmeden halk tarzında şiirler yazabilmesi onun hesabına kaydedilecek büyük bir muvaffakiyettir.''
-Yaşar Nabi Nayır, Hakimiyeti Milliye ve Ulus (1934)
''Sabahattin Ali halk şiirlerinin edası ruhu ile yazmak istemiş. Eseri bunun için adeta bir mucize, çünkü muvaffak olmuş.''
-Nurullah Ataç, Son Posta (1934)
''Halk şiirinin gür ve duru kaynağından gelen bu başarılı denemeler, herkesin özlemle beklediği düzgün Türkçenin ve yalın güzelliğin ifadesini taşır.''
-Tahir Alangu, Değirmen, Dağlar ve Rüzgar (1965)
''Yalın bir tanımlamayla ben'in şiiridir Sabahattin Ali 'nin şiirleri. Aşk, yalnızlık, umutsuzluk, karamsarlık şiirinin başlıca temalarıdır. Kent yaşamı, insanlar arası ilişkilerdeki ikiyüzlülük onu bunaltmakta, dağlara sığınmayı itmektedir. Onda özgürlüğün, insanı sınırlayan bağlardan kurtulmanın simgesidir dağlar. Kabına sığmaz, coşkun bir kişiliğin, elindekiyle yetinemeyen, yükselmek isteyen bir yeteneğin göstergesidir.''
- Atilla Özkırımlı, Bütün Şiirleri (1999)
