Ölümün ömür yok, ölümün yüreÄŸi yok
Ölüm çocuk büyütmeyi bilmez
Ölümün evi yok, ekmeÄŸi yok, sevgisi yok...
Söndürüyor etinde hasretin acısını
GömülmüÅŸ anıların iç denizlerine
OÄŸlunu seyrediyor bir ihtiyar
Kendi suretinde.
Buğulanıyor yudum yudum
Akmış ayrılığın yankısız yollarına
Ömrünü çiziyor bir ihtiyar
Alın kırışığında.
Zaman bir ince yalnızlık nicedir
Hayatın gözeneklerinden süzülen
Bilenip gümüÅŸ hançerinde gecelerin
Vuruyor hilal hilal bir mezar taşına.
