Fenike mitolojisindeki Adonis efsanesinden esinlenerek bu adı alan Ali Ahmed Said İsbir, 1930 yılında Suriye’de doğdu. Günümüzün yaşayan en etkileyici Arap şairi olarak kabul edilmektedir. Dönemin siyasi rejiminin baskılarından dolayı 1956 yılında Beyrut’a taşındı. Burada, Yusuf el-Hâl ile birlikte; modernizm, serbest şiirin gelişimi ve düzyazı şiiri konusunda Arap şiirine yön veren eş-Şi‘r (Şiir) ve el-Mevâkif (Tutumlar) dergilerini çıkardı. Daha sonraları Lübnan’daki iç savaş nedeniyle Paris’e yerleşti. Burada Stéphane Mallarmé Akademisi’ne üye seçildi. Şiirinde dinî ve geleneksel tasavvuf yaklaşımları dışında, tasavvufun sürrealizmle ve bireyciliğin de metafizikle olan sınırlarını keşfederek yeni bir mistik dünya yarattı. Şairliğinin yanı sıra eleştirmen ve çevirmendir. Aldığı ödüller arasında Suriye-Lübnan En İyi Şair Ödülü (1971), Le Grand Prix des Biennales de Poéise (1986), Uluslararası Nâzım Hikmet Şiir Ödülü (1995), Bjørnson Ödülü (2007), Goethe Ödülü (2011), Janus Pannonius Uluslararası Şiir Ödülü (2014), PEN/Nobokov Dünya Edebiyatı Başarı Ödülü (2017) sayılabilir. Yirmi beşi aşkın şiir kitabına, on beşi aşkın araştırma-eleştiri kitabına, on altıyı aşkın çeviriye ve ciltlerce kitaba sığamayacak makale ve denemeye imza attı. Ayrıca soyut ve gerçeküstü ögelere özgün el yazılarını da katarak iç içe harmanladığı resimler de yapmaktadır. Halen iki kızıyla birlikte Paris’te yaşamını sürdürüyor.
