Fransız şair ve deneme yazarı Charles Pierre Baudelaire, 1821 yılında Paris'te dünyaya geldi. Küçük yaşta babasını kaybeden ve mutsuz bir çocukluk geçiren Baudelaire 1832’de College Royal'de okumaya başladı. Paris’ten taşınınca öğrenimine 1836’da Louisle-Grand Lisesi'nde devam etti. 1839’da disiplinsizlik nedeniyle okuldan atıldı. Okul bitirme sınavına girip mezun olduktan sonra Ecole de Droit'da Hukuk öğrenimine başlasa da okulu yarıda bırakıp Quartier Latin'de bohem bir hayatı seçerek ilk şiirlerini bu yıllarda yazdı. 1841’de Hindistan'a gitmek üzere yola çıkan Baudelaire, ertesi yıl Fransa’ya geri döndü.
1847'de Edgar Allan Poe’nun eserlerini Fransızcaya çevirmeye başladı. 1846’dan beri yazdığı şiirlerini 1857’de yayımlanan “Kötülük Çiçekleri” (Les Fleurs du Mal) adlı kitabıyla yayımlayan şair hakkında şiirlerin bir kısmının kamu ahlâkına aykırı olduğu gerekçesiyle dava açıldı. 1860’da uçlarda gezinen bir kişilik sergilediği kitabı “Yapay Cennetleri” yayımlandı. 1862 yılında "Paris Sıkıntısı" ve otobiyografik eseri “Çırılçıplak Soyulan Yüreğim” üzerine çalıştığı dönemde 1945’te yakalandığı frengi hastalığının yan etkilerini daha fazla hissetmeye başladı. Yazar 1864’te Belçikalı bir yayımcıyı bütün yapıtlarını yayımlatmaya ikna edebileceğini düşünerek Paris'ten ayrılıp Brüksel'e gitti. Fakat yayınlatamadan felç oldu ve 31 Ağustos 1867’de hayatını kaybetti. Baudelaire öldüğünde henüz eserlerinin çoğu yayınlanmamıştı. Eserleri keşfedildiğinde ise aslında dönemin en önemli şairlerinden biri olduğu anlaşıldı.
Tür: Şiir, deneme
Öne çıkan eserleri: Paris Sıkıntısı, Kötülük Çiçekleri, Özel Günceler - Apaçık Yüreğim
Bir alıntı: “Her şeyi bildikleri ileri süren ahlakçılar ve hekimler bu tembel, bu kösnül ruhlara böyle çılgınca böyle birdenbire nereden geldiğini, en basit ve en zorunlu şeyleri bile yapmazken, en saçma, hatta çoğu zaman en tehlikeli işleri yapma yolunda belirli bir dakikada böyle fazladan bir gözü ipekliği nereden bulduklarını açıklayamazlar.”