Şair, oyun, roman ve deneme yazarı, Victor Marie Hugo 26 Şubat 1802’de Fransa’da dünyaya geldi. Çocukluğundan itibaren şiir yazmaya ve Virgil çevirileri yapmaya başlauyan Hugo, lisede Latin edebiyatıyla ilgili sağlam bir eğitim gördükten sonra Hukuk Fakültesi’ne geçti. Bir süre sonra okuldan ayrılmak zorunda kalan Hugo, sonraki dönemde kendini edebiyata adadı.
Hugo 1820’li yıllarda edebiyat çevrelerine katılıp, Lamartine, Vigny ve Musset gibi yazarlarla birlikte romantizm akımının kalesine dönüşen Cénacle grubunu kurdu. 1822’de ilk şiir derlemesi “Odlar ve Çeşitli Şiirler” (Odes et Poésies Diverses) ile genç yaşta şöhrete kavuştu. 1823’te ilk romanı “İzlanda Hanı” (Han d’Islande)i 1829’da ise toplumsal vicdanı keskin bir biçimde inceleyen kurgu romanı “Bir İdam Mahkumunun Günlüğü” (Le Dernier Jour D'un Condamné) yayımlandı. İkinci romanıyla Fyodor Dostoyevski, Albert Camus ve Charles Dickens gibi isimlerde derin bir etki bırakan yazar, 1831’de ilk tarihi romanı “Notre Dame'ın Kamburu”na (Notre-Dame de Paris) imza attı. Fransa’da krallık döneminin karanlık günlerinden kesitler sunan roman büyük başarı kazanandı.
1834’de “Sefiller” adlı romanının öncüsü kabul edilen kısa öykü “Claude Gueux” yayımlandı. 1843’te kızının ölümüyle sarsılan Hugo, bu kaybından sonra siyasetle ilgilenmeye başladı ve yazarlığa ara verdi. 1851’de III. Napoléon darbe ile yönetimi ele geçirince, ona karşı direniş hareketi örgütlemeye çalıştı fakat tutuklanacağını anlayarak Brüksel’e oradan da Jersey’ye kaçtı. Yaklaşık 20 yıl süren sürgün döneminde 1852’de “Küçük Napoléon” (Napoléon le petit), 1853’te “Azaplar” (Les Châtiments), 1856’da “Düşünceler” (Contemplations) adlı eserlerini kaleme aldı. 1862’de sosyal adaletsizlik üzerine yazdığı başyapıtı “Sefiller” (Les Misérables) yayımlandı. 1870’te, iktidar değişip Üçüncü Cumhuriyet kurulduktan sonra ülkesine döndü. 1872’de “Korkunç Yıl” (L'Année terrible) adlı şiir kitabını, 1874’te “Doksan Üç İhtilali” (Quatrevingt-treize) adlı romanını yayımladı.
1876’da hafif bir felç geçiren Hugo 22 Mayıs 1885’te kalp yetmezliği sonucu geçirdiği zatürreden dolayı hayatını kaybetti.
Tür: Roman, şiir, oyun, deneme
Öne çıkan eserleri: Sefiller, Bir İdam Mahkumunun Son Günü, Notre Dame'ın Kamburu
Bir alıntı: “Neredeyse hiç acı çektirmeden bedeni öldürmekle övünüyorlar. Hey! İşte bundan söz ediliyor! Manevi acının yanında fiziki acının ne önemi var? Dehşet ve merhamet, yasalar böyle yapılmış! Bir sefilin son sırdaşı olan bu anılar belki de günün birinde onlara bazı katkılarda bulunacak... Yeter ki çamura bulanmış bu kâğıt parçalarına ölümümden sonra rüzgâr bir oyun oynamasın ya da bu sayfalar bir zindan bekçisinin penceresinin kırık camına yıldızlar gibi yapışıp yağmurun altında çürümesin.”