A ! Etika

sanki yanılmıştım, yanlış sözler
büyütüp bir çoban Paris; hep seçemez gibiydim
aşktım sanırken - ki uğultuydum belki - kim
sarilere bürünmüş kaygan kadın ikliminde
çıkmazdım Kureyş’ten san! kilit incinirdi
su açılır, yürütürüm sandım yolsuzları
karaları, mülksüzleri; gösteren kimin gözleriydi
gören hangimiz; ben mi, ben mi? unutulur
gibiler eksiltir sözleri; sanki bilinirdi:
zan kirletecek mufassal bir geçmişi ve kimimizi