Kireç

mutluluk bile iklim işi
şu masanın etrafındaki türkler
arkalarındaki perdenin işlemeleri kadar uyumlu değiller
sıkılırız belki de neden
çalık yeşerip susuz kaldığımız sevgilerden
şu sözlerin geçtiği yurda bak dün süt gibi kardeşlerim vardı bugün kireç akıyor yüzümüzden
kime konar kim gelir de uzaktan ben hep böyle geceler düşledim kınk radyo sesinde yağmur olsam
döne döne verdiğimiz nice oldu vermek kadar almak da sanat işi
hem bu kireç kuyusunda daha ne kadar
duyan olmadan sesleneceğim
birbirine değen sırtlarımız aynı yüzü taşırken